Historia szkoły
Rocznice są okazją do wspomnień. 47 lat istnienia "Kopernika" to szmat czasu. Kiedy pojawił się on w krajobrazie Włocławka?
W 1958 roku Zakłady Celulozowo - Papiernicze przekazały budynek przy pl. Kopernika na Szkołę Podstawową Nr 5. W 1959 roku decyzją Ministra Oświaty przekształcono SP Nr 5 w szkołę o nazwie 46 II. W budynku obok szkoły podstawowej pojawiło się liceum ogólnokształcące. Pierwszym dyrektorem został Ignacy Hoffman - nauczyciel fizyki. W pierwszym roku planowano otwarcie jednej klasy ósmej, ale kandydatów było wielu, więc otwarto dwie klasy. W szkole pracowało wówczas 15 nauczycieli, którzy uczyli zarówno w szkole podstawowej jak i liceum, zaś uczniów było 550. W roku 1960 dyrektorem został Jan Sadowski - nauczyciel historii. Był to człowiek cieszący się autorytetem wśród uczniów i nauczycieli. Żył życiem szkoły, tu spędzał czas do późnych godzin.
Rok szkolny 1962/63 zapisał się pierwszym egzaminem maturalnym, który zdało 30 absolwentów. Większość z nich ukończyła studia. Wśród nich jest prof. Jacek Krełowski - pracownik naukowy UMK w Toruniu. Kolejnym istotnym rokiem w życiu był rok 1966, kiedy odeszli uczniowie szkoły podstawowej i powstało 4 - letnie liceum ogólnokształcące. W nadchodzącym roku szkolnym 1966/67 postanowiono nadać szkole imię wielkiego astronoma Mikołaja Kopernika. Uroczystości odbyły się 28 kwietnia 1967 roku: na murach szkoły odsłonięto tablicę z płaskorzeźbą astronoma, której autorem jest Franciszek Kwiatkowski (tablica ta wędruje wraz ze szkołą), Komitet Rodzicielski ufundował szkole sztandar. W tym roku szkołę opuszcza 229 absolwentów, a pierwsi maturzyści kończą studia.
W 15 roku istnienia szkoły pracowało w niej 25 nauczycieli, był to ostatni rok w gmachu przy pl. Kopernika. W związku z powstaniem woj. włocławskiego powołano do życia nowe instytucje i trzeba było znaleźć im lokum. Kolejny raz zwyciężyły wyższe racje. Gmach został przekazany komendzie Wojewódzkiej MO. Jeszcze w czerwcu nastąpiła przeprowadzka do Szkoły Podstawowej Nr 7 przy ul. Hanki Sawickiej. Uczniowie przenosili krzesła, wojsko przewoziło meble. Władze o nas zapomniały... Rok szkolny 1975/76 rozpoczął się istotnymi zmianami personalnymi. Do pracy w Kuratorium Oświaty i Wychowania odszedł dotychczasowy dyrektor Jan Sadowski, a jego miejsce zajął Stanisław Milczarek. Także w gronie nauczycielskim nastąpiły zmiany. Przyszli nowi nauczyciele, odeszli do pracy w innych instytucjach dotychczasowi. Władze doceniając trud naszych pedagogów, odznaczały ich odznaczeniami państwowymi, regionalnymi, resortowymi.
Z roku na rok szkoła systematycznie powiększała się. W roku szkolnym 1977/78 pracowało 34 nauczycieli, było ok. 600 uczniów. Do roku 1977 nasze liceum opuściło 1235 absolwentów.
Lata, które wspominam to czas pracy nauczycieli tworzących oblicze szkoły, wpisujących się we wspomnienia uczniów. Wśród nich należy wymienić panią profesor Eugenię Zamiatowską - rusycystkę, mgr Zenobię Lewicką - polonistkę, mgr Alinę Brzezińską - Idrjan - historyczkę, mgr Teresę Kuleszę - anglistkę, mgra Henryka Stanisławskiego - fizyka, mgr Annę Agacką - polonistkę, mgr Helenę Cieślak - nauczycielkę geografii, mgra Janusza Migockiego - chemika, mgr Krystynę Padło - biologiczkę, mgr Elżbieta Kasprzak - fizyczkę.
W minionych latach jak i obecnie nauczyciele systematycznie dokształcają się: kończą studia podyplomowe, kursy, robią stopnie specjalizacji. Szkoła nasza idąc za potrzebą chwili, stara się sprostać temu. W roku 1987 otworzono pracownię informatyczną a w 1992 powstała klasa informatyczna z autorskim programem nauczania cieszącą się do dziś niesłabnącą popularnością. Tu od lat przyjmowani są najlepsi absolwenci szkół podstawowych. Rok 1991 przyniósł następną przeprowadzkę. Znowu zwyciężyły wyższe racje i zostaliśmy przeniesieni do Szkoły Podstawowej Nr 16 przy ul. Uroczej 3. I kolejny raz skazani byliśmy na siebie, na własną pomysłowość. Z czajnikiem z pokoju nauczycielskiego jeździłam w moim "maluchu" przez kilka dni. Potem było malowanie klas. Część nauczycieli i uczniów przemieniła się w malarzy. Długo będziemy pamiętać dobieranie farb, skrobanie ścian. Mamy nadzieję, że obecny budynek będzie ostatnim. Wśród absolwentów naszego liceum są tacy, którzy naszą szkołę kojarzą z budynkiem przy pl. Kopernika, są też tacy, którzy kojarzą ją z budynkiem przy ul. H. Sawickiej (obecnie Gniazdowskiego), a absolwentom ostatnich lat będzie się kojarzyła z murami przy ul. Uroczej 3 na osiedlu Zazamcze. (...)
Do 1999 roku szkołę naszą ukończyło 4500 absolwentów. Aktualnie pracuje ponad 50 nauczycieli, są 24 oddziały. Mała szkoła w ciągu ponad 40 lat swojego istnienia rozrosła się do obecnych rozmiarów(...).
Od 1 września 1999 roku Urząd Miejski we Włocławku oddał budynek przy ul. Uroczej 3 w trwały zarząd II Liceum Ogólnokształcącemu im. Mikołaja Kopernika. Stało się tak dlatego, że likwidacji uległa Szkoła Podstawowa Nr 16. Ma więc nasza szkoła swój gmach. Miejmy nadzieję, że to nasza ostatnia przystań.
mgr Grażyna Rybarczyk (Copernicus, październik 1999)