Aktualności
Szkolny Konkurs Recytatorski - "100 lat wolnej Polski – pamiętamy..."
5 listopada 2018 r. uczniowie Naszej Szkoły, którzy wcześniej zadeklarowali udział w konkursie recytatorskim o charakterze patriotycznym, przedstawili wybrane utwory w swoich ciekawych interpretacjach.
Ocenie podlegał zarówno dobór repertuaru jak i kultura słowa oraz interpretacja tekstu poetyckiego. Ponadto ważny też był ogólny wyraz artystyczny.
Po wysłuchaniu wszystkich recytacji jury wyłoniło zwycięzców. I miejsce zdobyła Katarzyna Jaroszewska z klasy ID, która zaprezentowała wiersz własnego autorstwa pt. "Kajdany cierpienia”.
Wyróżnienie otrzymała Sara Pasturczak z klasy IC recytująca wiersz W. Szymborskiej pt. "Gawęda o miłości do ziemi ojczystej” oraz Zuzanna Nowak uczennica klasy IIE, która przedstawiła swoją interpretację wiersza K.K. Baczyńskiego pt. "Mazowsze”.
Konkurs dostarczył wielu niezapomnianych wrażeń estetycznych i pokazał w poetycki sposób patriotyzm młodych ludzi – XXI wieku.
Organizatorkami konkursu były polonistki – mgr Marzena Skierska i mgr Joanna Zając.
Kajdany cierpień
Nie wiem jak jest po drugiej stronie,
gdzie bolesna historia ojczyzny spoczywa.
Tam, gdzie miłość z udręką się przenikała
i Bulwar oglądał jej konanie;
A obraz nędzy wyrył piętno w sercach dusz
przejrzystych!
Nie wiem jak jest po drugiej stornie,
gdzie kajdany cierpień wżynały się w delikatną powłokę.
Bojowość kochającego patrioty wznosiła ku niebiosom,
ażeby wróg w przepaść upadł.
Gdzie ojczyzna między trzech zaborców rozbita,
miała zostać przez Polaków odbita!
Nie wiem jak jest po drugiej stronie,
gdzie każdy puzzel trzeba ułożyć w jeden pejzaż przyszłości.
Gdzie krwi plamy wyrażają poświęcenie dzielnych herosów,
a pamięć o nich stanowi retrospekcję do ważnych w sercu dat!
Nie wiem, jak jest po drugiej stronie, bo nigdy tam nie byłam…
Nie widziałam światła cienia.
Nie doznałam razem z nią bólu, zgiełku, cierpienia…
Nie wąchałam biało-czerwonych kłosów zbóż tuż przy ziemi!
Dopiero dowiedziałam się, iż tu na Zazamczu i Briesen poległ,
że włocławianin walczył o wolność, honor i lud!
Gdzie Niemiec z Rosjaninem się przenikał,
tam stała silna polska straż,
A ona powtarzała: idź, wierz, walcz!
Dziś już wiem, iż w biegu polskiej historii były trudne chwile,
a wiele dusz spoczywa w kujawskiej mogile!
Nekropolie ich pamięci niosą krajobraz pięknego życia, piękniejszej śmierci.
Rok 1918 to czas opadnięcia kajdan cierpień,
Wolności, refleksji, głośnego mówienia: „Naprawdę mamy niepodległą”.
A wtedy: „Brzegiem Wisły płynęła łódź, w niej siedział dobry Bóg,
ten który nawraca i miłosierdzie daje.
Każdy u niego rachunek założyć może,
Bo on czarne barwy widzi w kolorze.”